Skale, modusy i inne meandry teorii muzyki, pierwsze starcie

Teoria muzyki jest czymś czego bardzo trudno jest mi się nauczyć, bo nie mogę znaleźć jednoznacznych materiałów, a jak się czyta coś co się nie do końca rozumie to łatwo wysnuć błędne wnioski. Ale na studiach często czytało się książki prawie po omacku, bo podręczniki akademickie raczej nie były przejrzyste, więc usystematyzuję po mojemu. Może ktoś ma podobną głowę.

Przede wszystkim mamy skale, gamy i modusy... Mówi się o skali jako zestawie dźwięków ale tak naprawdę muzyka nie składa się z dźwięków tylko interwałów pomiędzy nimi. To właśnie odległości pomiędzy dźwiękami (i oczywiście ich długości) powodują, że melodia jest odbierana tak a nie inaczej. Jak wybierzmy odpowiedni dźwięk bazowy dla skali to możemy utworzyć gamę. Dźwięki ze skali gamy C-dur to te same dźwięki co a-moll (harmonicznej, bo jest więcej niż jedna) tylko początek i koniec jest gdzie indziej. Skreśliłem żeby uwypuklić fakt, że w anglojęzycznej literaturze większość ludzi pisze po prostu skala.

Skale można przesuwać w górę i w dół. Ale w skali też można się poruszać w górę i w dół -- to są tak zwane modusy. Zmieniając pierwszy i ostatni dzwięk zmieniamy ich hierarchię. Pomimo, że kolejność dalej jest ta sama odbiór przez słuchacza jest zuepłnie inny. Np.przejściu na piąty stopień skali molowej harmonicznej uzyskamy bardzo ciekawo brzmiącą skalę o nazwie trudnej do przetłumaczenia dla mnie nazwie Phrygian Dominant. Charakteryzującej się bardzo egzotycznym brzmieniem.
Można wytłumaczyć to na zasadzie funkcji sinus i cosinus. Dodając stałą (w tym przypadku przesuwamy pierwszy dźwięk) uzyskujemy tą samą skalę o innej wysokości. Przechodząc kolejne modusy przesuwamy w fazie. Niektóre przesunięcia powoduja przejście w kofunkcję, którą w przypadku skali durowej jest molowa.